دل من لک زده تا کنج حرم گریه کنم            دو قدم روضه بخوانم...دو قدم گریه کنم

بروم سمت ضریحی که بهشتم آنجاست            بـرسم پـیـش نگـارم...برسم گریه کنم

دست خود را گره بر گوشۀ شش گوشه کنم            درد دل با خود ارباب کنم...گریه کنم

کارم این است که سمت حرمش رو کنم و            از همین دور سلامش بدهم گریه کنم؟

چاره ای جز غم دوری حرم نیست که نیست            بـگـذاریـد به بـیـچـارگی ام گـریـه کنم

قسمتم نیست که من زائر شش گوشه شوم            بـروم بر بـد اعـمـال خـودم گـریه کنم

سال نو آمد و من کرب و بلایی نشدم            دل من لک زده تا کنج حرم گریه کنم